Παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος Ελεγείες του Βασίλη Κολτούκη με κείμενα του Γιώργου Μανιώτη

Οι εκδόσεις Μετρονόμος και η iFocus Photo Gallery σας προσκαλούν στη παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος Ελεγείες του Βασίλη Κολτούκη με κείμενα του Γιώργου Μανιώτη και στα εγκαίνια της ατομικής έκθεση φωτογραφίας του με τον ομώνυμο τίτλο την Παρακευή 1 Μαρτίου στις 19:30

Για την έκδοση θα μιλήσει η
Άννα Παντελάκου, Θεωρητικός και Ιστορικός Τέχνης
και θα διαβάσουν οι ηθοποιοί
Matwali-Κωνσταντίνα Κουτουλάκη
Πάνος Μπόρας

iFocus Photo Gallery Ακαδημίας 57 & Ιπποκράτους 13 εντός Στοάς Όπερα
Έναν διάλογο φωτογραφίας και κειμενικού σχολιασμού συνιστά το νέο συνεργατικό τρόπον τινά βιβλίο του φωτογράφου Βασίλη Κολτούκη και του θεατρικού συγγραφέα Γιώργου Μανιώτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Ο πρώτος, με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του «αιχμαλωτίζει» τα ρητά και άρρητα πάθη και τους καϋμούς ανθρώπων του κόσμου όλου, με ματιά τρυφερή και φιλάνθρωπη. «Ιστορίες του Βορρά, προσευχές του Νότου, καθημερινές μικροχαρές ταπεινών ανθρώπων, αποχαιρετισμοί και όνειρα πάνω στην προκυμαία για μια άλλη πιο άνετη ζωή, μικρές εκδρομές με τα καραβάκια της γραμμής σε κοντινές εξοχές, έρωτες που πάνε να ξεκινήσουν περιπέτειες υποταγής και επιβίωσης, προσκυνητές που προστρέχουν σε ναούς να λυτρωθούν», όπως αρμοδίως ο Γιώργος Μανιώτης στο εισαγωγικό του σημείωμα ανθολογεί. Και από κοντά, μικρά παιδιά που φορούν «κατάσαρκα τη φτώχεια και την ορφάνια τους» και πάντοτε τη θάλασσα στο βάθος, τοπίο κάθε επιστροφής, τόπος νόστου, κόλπος ζωοδότης και λίκνο τελικού προορισμού, μεγάλη, ευρύχωρη, ανεξάντλητη.
Ο Κολτούκης μάς εισάγει σε μια ποιητική της φωτογραφίας που δεν θρηνολογεί, δεν επιβάλλεται στους ανθρώπους και στα πράγματα. Αντιθέτως, συστήνει και συγκροτεί μια ποιητική του χώρου υποβλητική, φτιαγμένη από όνειρα, διαψεύσεις, ελπίδες, νοσταλγία, τον πόνο, πάει να πει, που κάθε μνημονική σκευή οπλίζει.
Οι φωτογραφίες του Κολτούκη, που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και εκτίθενται τώρα, μας προσκαλούν να κοινωνήσουμε στο άλεκτο, που φωτογραφημένο γίνεται λαλέων. Και μας προκαλούν να ακούσουμε μαζί του μια έρρυθμη σπουδή στην τέχνη της φωτογραφίας, μια ελεγεία για τη θνητότητα που προοικονομεί τον οίστρο της ζωής. Και του φωτογράφου. Ηλίας Καφάογλου

«Η βαθιά συγκίνηση που ένιωσα κοιτώντας τις φωτογραφίες του Βασίλη Κολτούκη μού έβαλε στο νου ότι πρέπει να καταδυθώ σε αυτές τις εικόνες και να προσπαθήσω να φέρω στην επιφάνεια με φράσεις και λέξεις όλες τις καταστάσεις που αναδεύονται και συγκρούονται κάτω από τις ασπρόμαυρες επιφάνειες δημιουργώντας αυτό το φωτογραφικό αποτέλεσμα. Όχι, ότι οι εικόνες αυτές δεν έχουν την δύναμη να βροντοφωνάξουν αυτό για το οποίο δημιουργήθηκαν. Εγώ μια υπενθύμιση θέλησα να κάνω για την βαρύνουσα σημασία που έχουν στην ζωή μας και τίποτα άλλο. Τώρα αν τα κατάφερα είναι ένα άλλο κεφάλαιο που εσείς και ο χρόνος θα το πιστοποιήσετε. Πιάστηκα λοιπόν από τους άξονες της δομής τους και βυθίστηκα πίσω από το μαυρόασπρο σύμπαν τους προσπαθώντας να βρω τις πηγές της μελαγχολίας που διαχέεται όταν τις κρατήσεις στα χέρια σου και τις κοιτάξεις προσεχτικά. Μια μελαγχολία που αναβλύζει από μια τυφλή έρπουσα και άλαλη διάψευση. Μια μελαγχολία που άλλοτε γίνεται πόθος φυγής και άλλοτε γίνεται σωτήριο σημειωτόν».

Από την εισαγωγή του Γιώργου Μανιώτη

  Ακολουθήστε το e-maistros.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις