«Και τώρα ,τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους»

Και τώρα, τι θα κάνουμε χωρίς πόλεμο στην Ουκρανία κ. πρωθυπουργέ;
Και αυτός ο πόλεμος ήταν εξαιρετική αιτία και ευκαιρία για την απόκρουση αιτιάσεων ,παραπόνων και αιτημάτων στο εσωτερικό της χώρας..
Επικαλέστηκε ( ο κ. πρωθυπουργός ) ότι οι αυξημένες τιμές των βασικών αγαθών οφείλονται και στον πόλεμο της Ουκρανίας, κόντεψαν να αδειάσουν οι στρατιωτικές αποθήκες με κατεύθυνση του περιεχομένου στην εμπόλεμη χώρα , αλλά η θέση της χώρας αμετακίνητα εναντίον της …πολεμοχαρούς Ρωσίας..
Απόλυτα παραλληλισμένος με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ..
Αυτό ( το ΝΑΤΟ ) που επαιξε τον ρόλο του Πιλάτου στην εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο..
Ήρθε , πριν 2-3 βδομάδες ο Ζελενσκι.
Τον υποδεχτήκαμε με τις μέγιστες τιμές κι αυτός , ούτε λέξη για την Κύπρο αλλά ο πρωθυπουργός και οι γύρω του προσπέρασαν την αγένεια μόνο και μόνο μην στενοχωρήσουν, ποιόν;
Τον Ζελένσκι…
Απόλυτα δεδομένη η ελληνική πλευρα εναντίον της Μόσχας που μας έβαλε για καλά στο μάτι χωρίς να ξέρουμε , ούτε και να υποψιαζόμαστε τις μακροπρόθεσμες , ή μεσοπρόθεσμες συνέπειες της στάσης μας …
Ποιός πληρώνει τον βαρκάρη για το απόλυτα δεδομένο της ελληνικής κυβέρνησης;
Μα, ποιός άλλος, ο λαός….
Για θυμηθείτε, όταν πριν καιρό , που απαγόρευσαν και τον ερχομό των μπαλέτων Μπολσόϊ…
Και καλλιτεχνική απαγόρευση, σκεφτείτε…
Κι εδώ δεδομένοι….
Ο ρόλος του απόλυτα δεδομένου δεν κάνει καλό ούτε και στο πρόσωπο , ούτε – το
χειρότερο- στον λαό , όταν το πρόσωπο τυχαίνει να είναι ηγέτης καθορίζων τις τύχες του ( του λαού).
Αντίθετα , αποβαίνει : κ α τ α σ τ ρ ε π τ ι κ ό ς….
Η πείρα , η πραγματικότητα έχουν αποδείξει ότι,
του δεδομένου , το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον…
Και το πεπρωμένο -δυστοπικό , σκοτεινό κι ´ αδυσώπητο- έχει εγκλωβίσει τον
κ. Πρωθυπουργό…
Καλά ήταν τα πανηγυράκια οι χαριεντισμοί και οι προσκλήσεις στον χρήσιμο του Κιέβου , αλλά όλα τα καλά , βασισμένα σε ανεξήγητες εμμονές συμμαχιών και
συμφωνιών , έχουν το τέλος τους …
Finito la musica , passato la fiesta…
Τέλειωσε ή τελειώνει οσονούπω η μουσική των κανονιών , θα πέρασει και το «πανηγύρι» που έστησαν όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες με επικεφαλής την αμερικάνικη κυβέρνηση Μπάϊντεν , τότε..
Βέβαια , για τους ευρωπαίους ο πόλεμος δεν λήγει και εξακολουθούν και θα εξακολουθήσουν να προσπαθούν , να βγάλουν νερό με τρύπιο τενεκέ και να πολεμάνε για το αδειανό πουκάμισο του αχρείαστου πολέμου και για την Ελένη που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, μέχρι ο πέραν του Ατλαντικού ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ,τους φέρει προ της
οδυνηρής πραγματικότητας που δημιουργήθηκε με την συμφωνία με την ΑΡΚΟΥΔΑ…
Και οι εμμονικοί δεδομένοι λοιποί ευρωπαίοι και οι Νατοϊκοί , οπωσδήποτε έχουν
τους λόγους -τους ιδιοτελείς ή και όχι – ΟΜΩΣ η χώρα μας για ποιόν λόγο έχει ανακατευτεί μέχρι τον λαιμό στο Ουκρανικό;
Έχουμε τα χάλια μας ..
Οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά κι άλλο δεν μας νοιάζει και μας κόφτει , παρά το μεγάλο παιχνίδι που παίζεται για τα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ και δεν τους έχει πιάσει καθόλου ο πόνος για το δράμα των Ουκρανών..
Και με τη λήξη του πολέμου, θα τρώγονται σαν τα όρνια στην μοιρασιά της ανοικοδομητικής πίτας …
Το έχουμε δει πολλάκις το έργο .
Χιλιοπαιγμένο και πάντα απαίσιο …
Όπως και της Γάζας …
Ας μην τα βάλει μαύρα ο πρωθυπουργός με την παύση των εχθροπραξιών ..
Κι ας αρχίσει να στρίβει , έστω και για λίγες μοίρες τη πορεία του καραβιού…
Δεν παράγει θετικό αποτέλεσμα η μέχρις εσχάτων επιμονή του κυβερνήτη μας ..
Τώρα που γράφω τούτο το κείμενο βλέπω στις ειδήσεις για την διασπάθιση των κονδυλίων της ενίσχυσης στην Ουκρανία.
Ουκρανοί αξιωματούχοι «βουτάνε» όσα περισσότερα μπορούνε και μην τους
είδατε για τα εξωχώρια..
Σιγά που θα κάτσουν να σκάσουν…
Αυτοί που θα την πληρώσουν και πολλαπλώς είναι οι δεδομένοι…
Και τουλάχιστον, οι Ουκρανοί δεν πολυχαμπαριάζουν απο λογικές του δεδομένου …
Και τώρα , τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους;
Οι Ρώσοι ήσαν μια κάποια λύσις.
Αυτά…
Θ.Κ
28/11/25