Πού θα ακουμπήσουμε τα όνειρά μας (Άμεση ανάλυση του ανασχηματισμού)

Του Χρήστου Μέγα*
Σε ανασχηματισμός απόσυρσης όσων σηματοδότησαν… εισπρακτικές πολιτικές (Χατζηδάκης, Τσακλόγλου), διατήρησης του (ακρο)δεξιού πρόσημου (Βορίδης), άρα ενδοπαραταξιακών διευθετήσεων, κατέληξε ο κ.Μητσοτάκης.
Εκτός από το έγκλημα στα Τέμπη, στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι γα την δημοσκοπική καθίζηση ευθύνονται (και) τα αντικείμενα κριτήρια στους ελεύθερους επαγγελματίες και η αυστηρή πολιτική λιτότητας (συνταξιούχοι κ.α.)
Με αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να… μεταρρυθμιστεί, αλλά δεν προσφέρει κάτι στο (διαθέσιμο) εισόδημα, δεν προτείνει μια αποτελεσματική στεγαστική πολική για τους Νέους (πέραν της… ανακύκλωσης Μιχαηλίδου).
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις η ΝΔ πρέπει να είναι έτοιμη, ανά πάσα στιγμή, για εκλογές. Ειδικά εάν αμφισβητηθεί ο κ.Μητσοτάκης. Άρα, ο πρωθυπουργός θέλει να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να διασφαλίσει την πολιτική ασυλία και εις το μέλλον (υποκλοπές, Τέμπη, άνομες χρηματοδοτήσεις και λοιπούς σκελετούς που πιθανολογείται ότι κρύβονται από το «Μαξίμου Α.Ε.»).
Σε αυτό το σκηνικό δεν υπάρχουν περιθώρια ώστε να βγαίνει… μπροστά ο κ.Χατζηδάκης. Αποσύρεται στις κουίντες του Μαξίμου… αναβαθμιζόμενος σε αντιπρόεδρο, απ όπου θα ελέγχει την οικονομική πολιτική. Ταυτόχρονα, μένει πίσω στο υπουργείο οικονομικών ο Θάνος Πετραλιάς, ο πιο σκληρός εκφραστής της λιτότητας…
Και από το υπουργείο Εργασίας απομακρύνεται ο κ.Τσακλόγλου, στα πλαίσιο της… αποΠΑΣΟΚποίησης και της μείωσης των μονεταριστών της κυβέρνησης.
Κατά τα λοιπά θα έχουμε μια πιο σκληρή ρητορική στο μεταναστευτικό, κάτι που θέλει το (τηλεοπτικό) ακροατήριο εν γένει (σ.σ. και όχι μόνο το συντηρητικό) με τον Βορίδη, αλλά και απλώς ευπαρουσίαστα πρόσωπα χωρίς, κατ ανάγκην, να έχουν να επιδείξουν και κάποιο σχέδιο ή κυβερνητικό έργο (Ζαχαράκη στο Παιδείας).
Ωστόσο αυτά δεν… μεταρρυθμίζουν την πολιτική Μητσοτάκη. Η χώρα έχασε την ευκαιρία συνολικής ανάπτυξης με την διάχυση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Ούτε, με τα δεδομένο του κρατικού χρέος, θα αλλάξει κάτι υπέρ των δημοσίων επενδύσεων ή την κοινωνική πολιτική. Και τα δύο, αναγκαία μέτρα συνοχής της κοινωνίας, πρέπει να είναι αποτέλεσμα της δημιουργίας νέου πλούτου και ενίσχυσης του εισοδήματος των πολιτών.
Και επειδή «όλα τα θαύματα διαρκούν τρεις μέρες…», ήδη ξεχάστηκε ο βανδαλισμός στην Πινακοθήκη και η (δήθεν) πρωτιά στις δημοσκοπήσεις της Κωνσταντοπούλου), από Δευτέρα δεν θα έχει αλλάξει κάτι στη ζωή των πολιτών.
Σε αυτή την κυβέρνηση δεν μπορεί να ακουμπήσουν τα όνειρά τους οι Νέοι, δεν έχουν λύσεις οι ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν βλέπουν προοπτική οι μισθωτοί, δεν έχουν ελπίδες οι αγρότες.
Ο κόσμος έχει ανάγκη από κάπου να πιαστεί, κάπου να πιστέψει, από κάποιον να στηριχτεί.
Γι’αυτό είναι ώρα το ΠΑΣΟΚ να ξεδιπλώσει την αναπτυξιακή-κοινωνική-ανθρωποκεντρική ατζέντα του.
*Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος, υπ.Βουλευτής Άρτας του ΠΑΟΚ-Κίνημα Αλλαγής