ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Βρέθηκε ο σκελετός του Λιαντίνη στον Ταΰγετο – Τι λέει το γράμμα που άφησε στην κόρη του
Δημήτρης Νικολακάκος ή Λιαντίνης καθηγητής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στην Πολοβίτσα Λακωνίας στις 23 Ιουλίου 1942. Σπούδασε κλασσικές γνώσεις, Ίωνες φυσικούς και ανθρωπολογία.
Ο Δημήτρης Λιαντίνης όπως ήθελε να λέγεται, χάθηκε απροειδοποίητα στα βουνά του Ταϋγέτου το 1998 σε ηλικία περίπου 54 ετών, προκαλώντας έκπληξη στο πανελλήνιο που παρακολουθούσε τις άκαρπες προσπάθειες ανεύρεσής του. Πολλοί πίστευαν πως αυτοκτόνησε, για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και εσωτερικής αξιοπρέπειας, μπροστά στη γενική φθορά των αξιών αλλά και της προσωπικής φυσικής φθοράς, που επρόκειτο να υποστεί λόγω της ηλικίας.
Την 1η Ιουνίου του 1998 ο Δημήτρης Λιαντίνης γνωστοποίησε μέσω επιστολής στην κόρη του την απόφαση του να δώσει τέλος στη ζωή του. Μάλιστα είχε δώσει εντολή στους οικείους του, να αποκαλύψουν το μέρος που θα πεθάνει μετά από 7 χρόνια.
Η μητέρα του γνώριζε ότι είχε σκοπό να πεθάνει και του είχε ζητήσει να περιμένει μερικά χρόνια για να πεθάνει πρώτα αυτή, αλλά ο Λιαντίνης δεν το δέχτηκε.
Σύμφωνα με δελτίο τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λακωνίας στην κορυφή του Ταϋγέτου στη θέση «Πόρτες» και ύστερα από αναφορές πολιτών βρέθηκε σκελετός ανδρός.
Το συνεργείο της APELA.gr ανέβηκε στο βουνό μαζί με την αστυνομία και άλλους για να καταγράψει τις ανεπανάληπτες αυτές εικόνες.
Το εύρημα ήταν ένας σκελετός ξαπλωμένος σε μια σπηλιά περίπου 1 μέτρο βάθος με την πλάτη προς τα κάτω και κοιτάζοντας τον ουρανό. Η σπηλιά ήταν σκεπασμένη με πέτρες, ενώ δίπλα βρέθηκαν τσιγάρα, στυλό, μία μισογεμάτη φιάλη αγιορείτικο κρασί, ένας φακός, τα ρούχα του σε όχι και τόσο καλή κατάσταση και μία σύριγγα με 2 αμπούλες πιθανόν με δηλητήριο.
Αργότερα έγινε εξέταση DNA όπου πιστοποίησε πως πρόκειται για τον Δημήτρη Λιαντίνη.
Το ημερολόγιο τότε έγραφε 11:00 Τετάρτη 6 Ιουλίου 2005
* Ο Δημήτρης Λιαντίνης άφησε ένα γράμμα στην κόρη του που γράφει:
«Διοτίμα μου, φεύγω αυτόθέλητα, αφανίζομαι όρθιος στιβαρός και υπερήφανος. Ετοίμασα ετούτη την ώρα, βήμα βήμα ολόκληρη τη ζωή μου που υπήρξε πολλά πράγματα. Αλλά πάνω απ’ όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου.
Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης. Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, θεμνόπρεπα και τίμια όπως σε δίδαξα.
Να θυμάσαι ότι έρχονται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Κι είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους και οι πλειστοί να ζουν στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.
Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι, στις αθώες νέες γενεές που έρχονται. Ζούμε την ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους, ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Και η λύπη μου γι’ αυτό το έγκλημα με σκοτώνει.
Να φροντίσεις να κλείσεις με τα χέρια σου τα μάτια της γιαγιάς Πολυτίμης όταν πεθάνει.
Αγάπησα πολλούς ανθρώπους αλλά περισσότερο τρεις, τον φίλο μου Αντώνη Δανασσή, τον αδελφοποιτό μου Δημήτρη Τσομπούκη και τον Παναγιώταρο τον συγγενή μου, γιο και πατέρα του Ηρακλή. Κάποια στοιχεία απ’ τα αρχεία μου τα κρατάω στην ιδιοκτησία ο Ηλία Αναγνώστου.
Ν’ αγαπάς την μανούλα ως την τελευταία της ώρα, υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος, για μένα, για σένα, για τους άλλους. Όμως γεννήθηκε με μοίρα. Γιατί της ορίστηκε και το σπάνιο να λάβει σύντροφο στη ζωή της, όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον ποταμό και τον άνεμο.
Το γράμμα του αποχαιρετισμού που τις έγραψα, το παίρνω μαζί μου. Σας αφήνω εσένα την μανούλα και τον Διγενή, το σπίτι μου δηλαδή που τους στάθηκα στύλος και στέμμα, Γκέμμα πες σε υψηλούς βαθμούς ποιότητας και τάξης. Η μεγαλύτερη δυνατή αρνητική ρντροπία. Να σώζετε αυτή τη σωφροσύνη και αυτή την τιμή.
Θα δοκιμάσω να πορευτώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα, αν όμως δεν το αντέξω να υψωθώ στην ανδρεία που εξισώνει αυτός ο τρόπος και βρεθεί ο νεκρόσμος σε τόπο όχι ασφαλή, να φροντίσετε με την μανούλα και τον Διγενή να τον κάψετε σε ένα από τα αποτεφρωτήρια της Ευρώπης. Έζησα έρημος και ισχυρός.
Υ.Γ. Την μέρα που θα πέσω, έδωσα εντολή να στεφανωθούν οι μορφές του Σολομού στη Ζάκυνθο και του Λυκούργου στη Σπάρτη.
Λιαντίνης
πηγή:apela.gr
Ακολουθήστε το e-maistros.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
ΠΕΤΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
24/08/2022 at 13:19
ΕΓΩ Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ, Ο ΛΙΓΟΣ, Ο ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΣ, ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΩΡΩ ΜΙΑ ΑΣΤΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.
Νικος Ζερντακης
26/08/2022 at 14:40
Για αυτο είσαι όλα αυτα!!
Πατρόν
28/08/2022 at 11:58
Αφού είσαι όλα αυτά…δεν μπορείς να θεωρήσεις
Κωνσταντίνος Μπούτος
28/08/2022 at 19:42
ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΕΝΟΣ ΤΡΑΓΙΚΟΥ ΑΘΕΟΥ
ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ
Ουράνιος Λόγος
28/08/2022 at 22:28
Εκείνο πού έχει σημασία είναι ότι δεν γνώριζε πόσο μεγάλο κακό έκανε στον ίδιο τον εαυτό του.
Ήταν μακριά από αυτόν πού υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει γι’αυτό και τόν παρέσυρε ό Θεός τού κόσμου τούτου στην αιώνια κόλαση. Αληθώς λέγω είθε ό ουράνιος Θεός νά τόν συγχωρέσει αμήν
Στέλιος
28/08/2022 at 23:32
Επιστήμες και θεότητες είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα, διάβασε μερικά βιβλία. Ελπίζω να μην χρειαστεί, αλλά αν ποτέ δεν νιώσεις καλά μην πας σε γιατρό να πας σε εκκλησία.
Μερικοί διαλέγουν το δρόμο τις επιστήμης.
AlfaWolf
28/08/2022 at 20:22
ποσσο ασχετοι θεε μου να σχολιαζουν καποιον σαν τον Λιαντινη ουτε στο μικρο του το δαχτιλο δεν τον φτανουν οι Γελοιοι .
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
29/08/2022 at 08:26
Πόσο μικρόψυχα σχόλια από μικρόψυχους ανθρώπους για έναν Ανθρωπο αξίας όπως ήταν ο Δημήτρης Λιαντίνης. Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται έλεγαν οι πρόγονοί μας. Αυτό ακριβώς κάνετε.
Αγγελικη
30/08/2022 at 01:18
Εσείς που τον ειρωνευεστε, ανεβείτε λίγο το επίπεδο του, φτάστε την ακαδημαϊκή πορεία του,ρωτειστε τους φοιτητές του ποια σχέση λατρείας είχαν μαζί του και στο τέλος αν τολματε ” φύγετε” με τον ίδιο τρόπο…Διαφορετικά,βουβα…
Πέτρος
19/09/2022 at 06:09
Δεν θα θέλα να αφήσω τα παιδιά μου, τους ανθρώπους που αγαπώ με τέτοιο τρόπο. Να ξέρω ότι το παιδί μου στις στιγμές που θα με χρειαστεί να μου πει τον πόνο του, να το αγκαλιάσω να του δώσω κουράγιο στις στιγμές που πρέπει, εγώ να είμαι απών. Τα ορφανά παιδιά δυστυχώς ξέρουν τι εννοώ.
Για μένα ο κύριος αυτός ήταν ένας παθιασμένος εμμονικός τύπος που έβαλε τα πιστεύω του πάνω από την οικογένεια του.
Χριστίνα Περιστερά
30/08/2022 at 09:34
Εντυπωσιακή επιστολή ενός σπουδαίου, ευαίσθητου, σπάνιου, ανθρώπου, επιστήμονα, οικογενειάρχη, χωρίς ταμπού, ο οποίος ακολούθησε τις δικές του ανάγκες και σκέψεις όταν αποφάσισε γενναία να δώσει το τέλος με τον δικό του τρόπο στην ζωή του. Να ορίσει τη ζωή του. Τον είχα για μία χρονιά καθηγητή στη Θεολογική Σχολή. Δεν τον θυμάμαι ως καθηγητή. Ήμουν πολύ μικρή. Επίσης είχα γνωρίσει την εξαιρετική Διοτίμα στο τραπέζι γάμου ενός αγαπημένου φίλου και παλιού μου μαθητή ο οποίος ήταν συμφοιτητής της. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι σεβασμός, θαυμασμός για το μεγαλείο αυτής της σπουδαίας αυτόνομης μοναδικής προσωπικότητα!!!!!!!!!
Ψαθάς Θεοδόσιος
31/08/2022 at 15:36
ΈΝΑΣ ΤΕΡΆΣΤΙΟΣ ΆΝΔΡΑΣ ΑΙΏΝΙΟΣ.
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ
Ιωαννης Σαχινιδης
19/09/2022 at 02:00
Οσοι κανατε αρνητικα σχολια για τον τελευταιο Ελληνα φιλοσοφο (Λιαντινη),παρακολουθηστε την ομιλια του προς τους φοιτητες του στο αμφιθεατρο,θ’αλλαξετε αποψη αμεσως μετα το πετας της!