Πόσο μας άλλαξε η καραντίνα;

Όλοι μας βιώσαμε την πανελλαδική καραντίνα η οποία επηρέασε την ζωή μας σε τεράστιο βαθμό. Οι συνέπειες ήταν μεγάλες σε πάρα πολλά επίπεδα. Πρώτα πληγήκαμε στον οικονομικό τομέα, έπειτα δοκιμαστήκαμε στον διαπροσωπικό τομέα για να καταλήξουμε στον ψυχολογικό τομέα. Κάποιοι το διασκεδάσαμε για ένα χρονικό διάστημα βλέποντας Netflix, παίζοντας NetBet καζίνο και χαζεύοντας όλη μέρα τα κοινωνικά δίκτυα. Κάποιο άλλοι το ρίξαμε στην γυμναστική , στο μαγείρεμα, στην εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας και γενικότερα σε επιμορφωτικούς τρόπους διαχείρισης του ξαφνικά άπλετου χρόνου. Κατά πόσο όμως έμεινε η προσωπικότητα μας ίδια;
Από την αρχή της ιστορίας της ψυχολογίας, υπήρχε η θεωρία πως μία προσωπικότητα δηλαδή το σύνολο των ανθεκτικώνσυνηθειών συμπεριφοράς , συγκινήσεων και σκέψης που αποτελούν τη μοναδική ταυτότητα κάθε ατόμου, είναι θεμελιώδη, τουλάχιστον πέρα από την αρχή της ενηλικίωσης. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως νέες έρευνες αλλάζουν αυτό το δεδομένο υποστηρίζοντας πως ενώ τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας είναι σχετικά σταθερά, τελικά δεν είναι εντελώς σταθερά. Η προσωπικότητα μας συνεχίζει να εξελίσσεται ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής μας και μπορεί να αλλάξει μετά από σημαντικά γεγονότα.Με άλλα λόγια, από θεωρητική άποψη, υπάρχει κάθε πιθανότητα τουλάχιστον μερικοί από εμάς να έχουν μείνει αλλαγμένοι από το κλείδωμα.
Το στενό μας περιβάλλον στην περίοδο της καραντίνας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσωπικότητας μας. Όσοι είχαν επιλέξει ένα σύντροφο που τους υποστήριζε σε όλα τους τα βήματα τότε είχαν μια απρόσμενη ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη. Αντίθετα, για άτομα που είχαν κολλήσει στο σπίτι στη διάρκεια της καραντίνας σε μια δυστυχισμένη σχέση ή δεν είχαν καλή σχέση με τα παιδιά τους, οι επιπτώσεις στην προσωπικότητά τους είναι σίγουρο πως ήταν αρνητικές. Μην ξεχνάμε πως τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας εκτινάχθηκαν και το ίδιο έγινε και με τα ποσοστά αιτήσεων διαζυγίου.
Οι άνθρωποι που ήδη αντιμετώπιζαν προβλήματα άγχους, πέρασαν ακόμα δυσκολότερα γιατί είναι επιρρεπείς στο να δημιουργούν περισσότερο άγχος είτε για τον εαυτό τους και το μέλλον τους είτε σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Τι συνέβη όμως με εκείνους τους ανθρώπους που είχαν μείνει εντελώς απομονωμένοι μόνοι τους κατά τη διάρκεια του κλειδώματος; Το λογικό συμπέρασμα είναι πως ο εξαναγκασμένος ατομικός περιορισμός προκάλεσε έντονη μοναξιά, ωστόσο όμως μας οδηγεί και στην παραδοχή πως ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά προσαρμοστικό ον. Η συνείδηση των ανθρώπων τείνει να αυξάνεται όταν αναλαμβάνουν έναν απαιτητικό ρόλο και τα χαρακτηριστικά τους ανακάμπτουν με θετικό τρόπο μετά την έξοδο από μια δύσκολη σχέση ή μία δύσκολη κατάσταση υποδηλώνοντας ότι θα βρούμε έναν τρόπο να αντιμετωπίσουμε ό,τι έχει το μέλλον .Οι εσωστρεφής άνθρωποι ενώ στην αρχή κατάφεραν να «αποδράσουν» από τα κοινωνικά δεσμά και την πίεση για αλληλεπίδραση που είναι τόσο συχνή σε πόλεις, ένιωσαν πίεση αργότερα όταν έπρεπε να λειτουργήσουν σαν προσωπικότητες στα προηγούμενα κοινωνικά πλαίσια.
Μπορούμε να γυρίσουμε πίσω στον παλιό μας εαυτό; Θέλουμε; Λογικά ότι και να μας συμβεί θα έχει να κάνει πάλι με την προσαρμοστικότητα μας σαν ανθρώπινο είδος. Μόλις οι συνθήκες αλλάξουν και οι εξωτερικές πιέσεις λιγοστέψουν τότε και εμείς θα προσαρμοστούμε ανάλογα για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Το αν θα είμαστε ακριβώς οι ίδιοι που είμασταν πριν είναι δύσκολο να απαντηθεί.

Πηγή: https://www.bbc.com/