ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
Προβολή ταινίας «Άννα Καρένινα»

Το κλασικό μυθιστόρημα του Τολστόι «Άννα Καρένινα» γνωρίζει μια νέα, πιο σύγχρονη διασκευή για τη μεγάλη οθόνη. Μετά τη Γκρέτα Γκάρμπο, τη Βίβιαν Λη και τη Σοφί Μαρσό στον κύριο ρόλο, τώρα ήρθε η σειρά της Κίρα Νάιτλι να ενσαρκώσει αυτή τη μυθική γυναίκα, υπό τη διεύθυνση του σκηνοθέτη Τζο Ράιτ («Εξιλέωση», «Περηφάνια και Προκατάληψη»).
«Άννα Καρένινα»
Η σκηνοθεσία περιστρέφεται γύρω από την ιδέα της συνεχούς θεατρικής αναπαράστασης, παραβάλλοντας έμμεσα τη σκέψη ότι η ζωή και η κοινωνία είναι ένα θέατρο. Στις περισσότερες σκηνές, οι μεταβάσεις στο χώρο και το χρόνο γίνονται ανεπαίσθητα με την παρουσία διαφορετικών προσώπων στον τόπο δράσης και όχι απαραίτητα με την αλλαγή περιβάλλοντος ή πλάνου. Κάποιες φορές, μιμούμενος επιδεικτικά τη θεατρική αισθητική, ο σκηνοθέτης αλλάζει ένα πανό το οποίο έρχεται να αναπαραστήσει το χώρο με διάφορα χρώματα καθιστώντας υποβλητική την ατμόσφαιρα. Πραγματικότητα και θεατρικότητα αναμειγνύονται περίτεχνα ως σύμβολο αναπαράστασης της «θεατρικής» ρωσικής κοινωνίας του 19ου αι. όπου ο καθένας παίζει το ρόλο του. Στο μεταξύ, στα παρασκήνια οι φήμες «κάνουν καλά τη δουλειά τους». Άλλες φορές πάλι το άνοιγμα μιας πόρτας αρκεί για να μεταβούν οι δράστες από το θέατρο (της σκηνοθεσίας και της κοινωνίας) στη φύση.
Ο Τολστόι με αυτό το βιβλίο επιχειρεί μια «εκτενή τοιχογραφία της αριστοκρατίας της εποχής του» (όπως αναφέρεται στην εργογραφία του) και ο Τζο Ράιτ προσπαθεί να αποδώσει κινηματογραφικά ένα μέρος αυτής της «τοιχογραφίας» αξιοποιώντας την αισθητική του θεατρικού ντεκόρ, του χορού και της μουσικής, στοιχεία τόσο αγαπητά στη Ρωσία.
Σε συνεργασία με το σεναριογράφο Τομ Στόπαρντ, εστιάζει στη ρομαντική ιστορία αγάπης μεταξύ της αριστοκράτισσας και του ιππότη Βρόνσκι παρακάμπτοντας άλλες πτυχές και προβληματικές του μυθιστορήματος. Ωστόσο, η σκιαγράφηση των κοινωνικών συγκρούσεων και των ανθρώπινων σχέσεων στους κόλπους της μεγάλο-αστικής τάξης παραδίδεται μέσα από ποικίλες, έξυπνα ενορχηστρωμένες εικόνες.
Η έντονη έλξη, το πάθος και η αληθινή αγάπη μεταξύ της Άννα Καρένινα και του Βρόνσκι αναπαρίστανται γλαφυρά με κοντινά πλάνα προσώπων, με σκηνές από μπαλέτα και χορούς ακόμη και με χορογραφημένες κινήσεις κάποιων προσώπων. Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες φθάνουν στο σημείο να ξεπεράσουν τα όρια και να παραβιάσουν τις συμβατικότητες της στενής αριστοκρατικής κοινωνίας προκαλώντας διάφορα σχόλια εναντίον τους.
Ο Τολστόι έπλασε αυτά τα πρόσωπα επαναστατικά, αυθόρμητα και αληθινά για να ασκήσει μια δριμύτατη κριτική στην υποκρισία και τα «δήθεν» της υψηλά ιστάμενης κοινωνίας της εποχής.
Γινόμαστε μέτοχοι, λοιπόν, σε μια χορογραφία συναισθημάτων και εικόνων τις οποίες διακρίνει μια ιδιαίτερη φόρμα αφθονίας και υπερβολής παραπέμποντας σε κάποια σημεία στην αισθητική του «Moulin Rouge» του Μπαζ Λούρμαν.
Ακολουθήστε το e-maistros.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις