Πολιτική αντιπαράθεση επί…πτωμάτων

Του Θωμά Τζουβάρα
Ο τίτλος είναι τόσο σκληρός όσο και η πραγματικότητα. Ενώ μπορούσε η πολιτεία να αφήσει πίσω της την τραγωδία στο Μάτι, με 100 νεκρούς και πολύ περισσότερους τραυματίες, επιμένει να επιδίδεται στην πολιτική αντιπαράθεση στην Βουλή αλλά και στα ΜΜΕ ένεκα και των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης και των βουλευτικών εκλογών που κάποια στιγμή θα γίνουν μέσα στο 2019. Στο γενικότερο μαύρο χρώμα της υπόθεσης υπάρχει και λίγο γκρι. Η κατηγορία απαγγέλθηκε σχετικά νωρίς, και λέω σχετικά γιατί σε οποιαδήποτε δημοκρατικά ευνομούμενη κοινωνία αυτό θα είχε γίνει λίγο μετά το γεγονός. Έστω και έτσι η υπόθεση εξετάζεται και περιμένουμε την ετυμηγορία, αν και η κοινή γνώμη τους έχει κρίνει ήδη ως ένοχους.
Εκείνο που θα έπρεπε να μας θλίβει ως κοινωνία είναι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας τόσο σε επίπεδο αυτοδιοίκησης όσο και σε επίπεδο κεντρικής κρατικής διοίκησης δεν έχουν ομοφωνία για αυτά τα ευαίσθητα θέματα σχετικά με τα μέτρα πρόληψης από τις φυσικές καταστροφές πόσο μάλλον για τις πυρκαγιές του καλοκαιριού οι οποίες έχουν γίνει «θεσμός». Αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα αλλά και παλιότερα στην πυρκαγιά στην Ζαχάρω πχ. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι πολιτικοί μας πάσχουν από τον επικοινωνισμό. Αυτό σημαίνει ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο πως θα λεκτικοποιήσουν μια ενέργεια τους παρά το τι θα κάνουν. Έτσι ερμηνεύεται και η τάση τους να κάνουν πολιτική αντιπαράθεση πάνω σε ευαίσθητα θέματα αντί να δημιουργήσουν ένα εθνικό σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισης αντίστοιχων φαινομένων. Αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα στις «καλύτερες κοινωνίες» όπου αφήνουν στην άκρη κομματικά συμφέροντα και σκοπιμότητες.
Στο δεύτερο σκέλος τώρα, αυτό της ποινικής δίωξης της πολιτικής ηγεσίας σε βαθμό πλημμελήματος είναι πολύ καλό που έγινε η δίωξη σχετικά νωρίς γιατί συνήθως τέτοιου είδους υποθέσεις καθυστερούσαν λόγω συνεχόμενων αναβολών. Εάν βγει και η απόφαση νωρίς ενδεχομένως και να μιλάμε για νέα αρχή της δικαιοσύνης εάν έχει ανάλογη συνέχεια βεβαίως με τα πολιτικά πρόσωπα. H ελάχιστη εμπειρία που έχω από τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας είναι ότι η συνέχεια δεν θα είναι καθόλου ελπιδοφόρα. Το πολιτικό σύστημα είναι από καταβολής ελληνικού κράτους «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα της προστασίας των πολιτικών από την δικαιοσύνη (αλησμόνητος ο νόμος περί ευθύνης υπουργών που ισχύει από το 1844!) μακάρι να βγω λάθος και να γίνουν όλα καλύτερα.
Τέλος για την αποφυγή τέτοιων καταστροφών πέρα από την ύπαρξη εθνικού σχεδίου όπως αναφέρθηκα παραπάνω πρέπει να γίνουν και φροντιστήρια-σεμινάρια πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων σε όλους τους πολίτες μέσω των σχολείων των συλλόγων των εργαζομένων κλπ. Προκειμένου όλοι να κατέχουμε κάποιες βασικές γνώσεις για το τι να κάνουμε σε δύσκολες στιγμές όπως η πυρκαγιά στο Μάτι. Όπως συνηθίζω να λέω (και μου αρέσει να λέω βεβαίως) είναι και θέμα παιδείας που δεν λαμβάνουμε σε κανένα στάδιο της εκπαίδευσης.