Μακεδονικό : Η επίλυση του και η ιστορική …σύμπτωση

Του Θωμά Τζουβάρα
Ξεκίνησε χθες η διαδικασία κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί και να ψηφιστεί σήμερα, ημέρα Πέμπτη 24 Ιανουαρίου. Θα αναρωτιέστε τώρα ποια είναι αυτή η ιστορική σύμπτωση. Μα φυσικά ότι όλη η διένεξη των δύο χωρών δημιουργήθηκε οξύνθηκε και τελικά λύθηκε (;) σε 28 χρόνια ακριβώς. Όλη η ιστορία ξεκίνησε 28 χρόνια πριν, στις 24 Ιανουαρίου 1991 ή καλύτερα τότε άρχισε να απασχολεί την ελληνική κοινή γνώμη που εκείνη την περίοδο ήταν «απασχολημένη» και με το σκάνδαλο Κοσκωτά.
Εκείνη την ήμερα ψηφίστηκε από την Βουλή της τότε Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας η διακήρυξη ανεξαρτησίας της από την Γιουγκοσλαβία που ήταν σε διάλυση. Είχε ως βούληση της, την ονομασία της ως “ Δημοκρατίας της Μακεδονίας” το αστέρι της Βεργίνας με κόκκινο υπόβαθρο ως σημαία (το άλλαξε το 1995 και υιοθέτησε την σημαία που έχει και σήμερα) αλλά και αλυτρωτικές «κορώνες» περί ύπαρξης μακεδονικής μειονότητας με ανάλογες εδαφικές επιδιώξεις . Η ανεξαρτησία έγινε τελικά πραγματικότητα με κάθε επισημότητα στις 8 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Στις 16 Δεκέμβρη 1991 η Γερμανία πέτυχε ,στην διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και αναγνώρισαν μονομερώς ως ανεξάρτητα κράτη : την Κροατία, την Σλοβενία, και τα Σκόπια. Στους γείτονες μας έθεσαν κάποιες προϋποθέσεις για αυτό : α) Δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, β) Δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα, γ) Δεν χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις.
Η παρούσα συμφωνία θα φανεί αν είναι καλή ή κακή με το πέρασμα του χρόνου. Εάν έχει γίνει μόνο για να εξυπηρετήσει πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες (ένταξη των γειτόνων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ανάπτυξη ιδιωτικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεταξύ των δύο χωρών) τότε δεν θα λύσει το πρόβλημα μια και δεν είναι αρκετό αυτό. Πρέπει να εξαλειφθεί ο εθνικισμός όχι μόνο των δύο αυτών λαών αλλά όλων των λαών της Βαλκανικής χερσονήσου για να μην οδηγηθούμε πάλι σε πόλεμο. Το παραπάνω σενάριο φαίνεται αρκετά πιθανό με την άνοδο ακροδεξιών κομμάτων στην εξουσία. Η αποτροπή αυτής της κατάστασης θα επιτυγχάνονταν με την διδασκαλία κοινής ιστορίας μεταξύ των χωρών αυτών που στοχεύει στην ειρηνική γειτνίαση των κρατών.