Δικαίωμά σου

Κάποτε, έρχονται στη ζωή σου στιγμές για μεγάλες αποφάσεις.
Αν η απόφασή σου, έχει να κάνει με τη δική σου ζωή, τότε είναι δικαίωμά σου να κάνεις και λάθος, δικαίωμα σου να επαναλαμβάνεις τα λάθη σου.
Αυτά τα λάθη που σε κάνουν να μετανιώνεις το επόμενο πρωί.
Είναι δικαίωμα σου να τους επιτρέψεις να σε κάνουν άνεργο, να μη μπορείς να πληρώσεις τις δόσεις του σπιτιού σου, να μη μπορείς να πληρώσεις το ρεύμα, να κρυώνεις και να σκουντουφλάς στο σκοτάδι με το αναμμένο κερί, δικαίωμά σου να πεινάς.. , τους το επέτρεψες και σε έφτασαν εδώ.
Είναι δικαίωμά σου κρίνοντας από τις προηγούμενες επιλογές σου να λες .. «όλοι ίδιοι είναι», .. «όλοι θα κλέψουν», γιατί στο παρελθόν τους θεωρούσες «ξύπνιους» όταν έκλεβαν το κράτος…
Ας έκλεβαν το ψωμί του παιδιού σου, τη σύνταξη του υπερήλικα, το φάρμακο του άρρωστου, το μέλλον της κοινωνίας μας.
Δικαίωμά σου να αντιδράς λυσσαλέα σε ότι καινούργιο, σε ότι πρωτοποριακό θα σου προτείνουν εκείνοι που έχουν γνώση και τόλμη, γιατί αυτό το λένε πρόοδο. Πάλεψέ τους να μη γίνουν αυτά, γιατί δε θέλεις να βγεις από τις συνήθειες περασμένων αιώνων.
Δικαίωμα σου να φοβάσαι το νέο, να θέλεις να κρατήσεις το παλιό με νύχια και με δόντια. Ας σου λένε πως αυτό το λένε συντήρηση, ας σου λένε πως ότι βάλεις στη συντήρηση, σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλάβεις, σαπίζει!
Κι οι ιδέες της συντήρησης, σάπισαν εδώ και καιρό!
Είναι δικαίωμά σου να μην ανοίγεις σοβαρή εφημερίδα, αλλά να ενημερώνεσαι από τις «αθλητικές», και να αναμασάς ότι λένε οι ανάλογοί σου στο καφενείο.
Δικαίωμά σου να μεταφέρεις την καφενειακή πολιτική στο σπίτι σου, στις πράξεις σου, στην κοινωνία που ζεις.
Δικαίωμά σου να αγνοείς τις ανάγκες των άλλων, να είσαι το μικρό εγωιστικό τομάρι που δε νοιάζεται για τίποτα άλλο, και με τις πράξεις σου να λειτουργείς σα μολυβένιο βαρίδι που βουλιάζει την κοινωνία μας.
Είναι δικαίωμά σου να έχεις «λόγο προοδευτικό» και «τσέπες συντηρητικές».
Είναι δικαίωμά σου να τους επιτρέπεις να σου εξευτελίζουν την ανθρώπινη υπόσταση, την ίδια τη ζωή σου. Τους  το επέτρεψες και το έκαναν…
Είναι δικαίωμα σου να βάζεις το χέρι στην τσέπη και να είναι αδειανή… εσύ επέλεξες αυτούς που στην άδειασαν…
Είναι δικαίωμά σου να εκλέγεις πάντα τους ίδιους και τους ίδιους, έτσι για να μη χαλάσεις τη συνήθεια…, άλλωστε και οι αλκοολικοί το ίδιο κάνουν.
Κατάφερες να μετατρέψεις τη δημοκρατία σε κληρονομική ολιγαρχία,.. δικαίωμα σου να υπηρετείς αυτούς που έπρεπε να σε υπηρετούν…
Δικαίωμά σου να μην επιλέγεις τους καλύτερους, αλλά τα φιλαράκια σου ή τους συγγενείς σου, αυτούς που σου «πλασάρουν» τα « οργανωμένα συμφέροντα», αφού πρώτα τους φουσκώνουν σα μπαλόνι για να δείχνουν κάτι που δεν είναι … και ας μην «τραβάνε»…  «ξένους θα ψηφίσουμε τώρα! .. και θα αφήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους αμανάτι!»,…
Γιατί είναι δικαίωμα σου να επιλέγεις ηγέτες ανάλογους της κοινωνίας που εσύ έφτιαξες, της κοινωνίας που εσύ θέλεις να συντηρήσεις.
Όλα θα ήταν δικαίωμά σου, αν είχαν να κάνουν μόνον με εσένα.
Όμως, δεν είναι έτσι.
Αυτό θα ίσχυε αν ζούσες μόνος σου, αν ζούσες μόνη σου, πάνω σε ένα καράβι ξαμολημένο στο πέλαγος.
Τότε θα ήταν δικαίωμά σου να ανοίγεις τρύπες στη γάστρα του, θα ήταν δικαίωμά σου ακόμη και να το βουλιάξεις..
Για να χαθείς κι εσύ μαζί του, ασκώντας το δικαίωμα σου…
Όμως δεν είναι δικαίωμά σου, οι πράξεις σου να χαντακώνουν τη ζωή των άλλων.
Γιατί στο ίδιο καράβι ζούμε κι εμείς, και δε σου φταίξαμε σε τίποτα, δε σου φταίξαν σε τίποτα τα άνεργα παιδιά που μη έχοντας δουλειά, δεν τολμούν να ανοίξουν σπιτικό, δε σου φταίξαν σε τίποτα οι άρρωστοι που έχουν ανάγκη από κρεβάτι νοσοκομείου και δε βρίσκουν, κι εκείνοι που έχουν ανάγκη το ακριβό φάρμακο και δε μπορούν να το πληρώσουν, ούτε οι γονείς που προσπαθούν το βράδυ να κοιμίσουν νηστικά παιδιά σου φταίξαν…
Σου φταίξαν όμως κάποιοι!
Είναι αυτοί που κυβέρνησαν τη Χώρα, την Περιφέρεια και το Δήμο, αυτοί που σε οδήγησαν εδώ.
Επιλογές δικές σου ήταν.
Το αναφαίρετο δικαίωμά σου ασκούσες.
Σου έδιναν την άκρη μιας τριχιάς και σε έβαζαν να τραβάς.
Την άλλη άκρη έδιναν στους άλλους και τους έβαζαν να τραβούν.
Τις δυό άκρες τις έλεγαν κόμμα.
Κόμμα εξουσίας τη μία, κόμμα εξουσίας την άλλη.
Παράταξη εξουσίας η μία, παράταξη εξουσίας η άλλη.
Κι όταν εσείς ρίχνατε τους άλλους, τότε νομίζατε πως νικούσατε….
Αν ακόμα και σήμερα δεν έχουμε καταλάβει ότι κι οι δυό μεριές χάναμε, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Γιατί στην τριχιά ήταν, βίλες από δω, βίλες κι από κει, … μίζες από δω, μίζες κι από κει, … συμφέροντα από εδώ, συμφέροντα και από κει..
Μόνο εμείς, ο λαός, δεν ήμασταν μέσα.
Αυτό υπερασπιζόσουν.. την πολιτική αλητεία..
Κι ο γιός σου μετά το πτυχίο στο Πανεπιστήμιο .. κάνει τώρα διανομή πίτσας με μηχανάκι.
Κι ας είχε άλλα όνειρα!
Κι η κόρη σου μετά την Αρχιτεκτονική, στέκει τώρα όρθια 8ωρο πίσω από τον πάγκο της πωλήτριας, στο πολυκατάστημα…
Κι ας είχε άλλα όνειρα!
240 ευρώ ο ένας, 300 η άλλη, για ολόκληρο το μήνα, … και πολλά τους είναι, αφού είναι τυχεροί κι έχουν δουλειά.
Γιατί άλλα παιδιά ακόμα ψάχνουν..
Γιατί άλλα παιδιά ξενιτεύονται, γιατί αιμορραγεί η Πατρίδα, γιατί χάνουμε ότι καλύτερο δημιουργήσαμε.
Όταν χάνεται ένας λαός, τότε το λένε γενοκτονία!
Όταν χάνεται το καλύτερο κομμάτι του λαού, τότε η Πατρίδα αυτοκτονεί!
Εσύ, συνέβαλες σε αυτό.
Γιατί είχαν εσένα πατέρα, γιατί είχαν εσένα μάννα ..
Κι εσύ ασκούσες ανελλιπώς το αναφαίρετο δικαίωμα των ελεύθερων  επιλογών σου!

Χρήστος Σακαρίκας