“Δεν έχω οξυγόνο”: Ένα ισχυρό μήνυμα σε 100 στρέμματα

Σε μια συγκλονιστική πράξη μνήμης και διαμαρτυρίας, ένα σύνθημα που χαράχτηκε στη συλλογική συνείδηση μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη αποτυπώθηκε σε μια έκταση 100 στρεμμάτων λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. “Δεν έχω οξυγόνο”, η φράση που ακούστηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής ενός επιβάτη, γράφτηκε πάνω στη γη από τον Κρίστιαν Ρούτσι, αδελφό του Ντένις Ρούτσι, ενός εκ των θυμάτων, σε συνεργασία με τον φίλο του, Ανέστη.

Η ιδέα γεννήθηκε όταν οι δύο φίλοι άκουσαν ξανά το ηχητικό ντοκουμέντο που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Με επιμονή και αποφασιστικότητα, μέσα σε μία εβδομάδα σχεδίασαν προσεκτικά το εγχείρημα και το υλοποίησαν το προηγούμενο Σάββατο. “Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει”, λέει ο Κρίστιαν. “Σκέφτηκα τον αδερφό μου, που έχασε τη ζωή του τόσο άδικα στα 22 του χρόνια. Το κάνω για να τον τιμήσω, για να μην ξεχαστούν ποτέ τα θύματα. Θα το κυνηγήσουμε μέχρι το τέλος.”

Η απώλεια του Ντένις άφησε ένα ανεπανόρθωτο κενό. “Μου λείπει καθημερινά”, εξομολογείται ο Κρίστιαν. “Ό,τι κάνω πλέον, το κάνω για να τον κάνω περήφανο. Νιώθω πως έχασα το άλλο μου μισό. Από τότε που συνέβη το δυστύχημα, νιώθω ότι ένα κομμάτι μου έφυγε μαζί του.”

Ο ίδιος θυμάται το χάος που επικράτησε τις πρώτες ώρες μετά το δυστύχημα, όταν έφτασε στη Λάρισα. “Ήταν σαν σκηνές πολέμου. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε συμβεί. Περάσαμε μέρες μέσα στο άγχος και το στρες, χωρίς ύπνο, περιμένοντας νέα. Τα ασθενοφόρα στην αρχή έφερναν τραυματίες, αλλά όσο περνούσε η ώρα έβγαιναν σάκοι και σακούλες. Ένας άνθρωπος δίπλα μου είπε σπαρακτικά ‘μία σακούλα είναι ελαφριά’ και κατέβασε το κεφάλι του. Αυτή η στιγμή δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου.”

Το εγχείρημα αυτό δεν είναι απλά ένας φόρος τιμής, αλλά και μια διαμαρτυρία ενάντια στη λήθη. Είναι ένα κάλεσμα προς όλους να μη σιωπήσουν, να μη δεχτούν ότι αυτό το τραγικό γεγονός θα περάσει απαρατήρητο. Το “Δεν έχω οξυγόνο” αποτυπώθηκε στη γη για να θυμίζει σε όλους ότι η αλήθεια δεν πρέπει να ξεχαστεί. Και οι φωνές αυτών που χάθηκαν δεν πρέπει να σβήσουν ποτέ.