ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
‘Αρτα Με επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου «Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή»

Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη «Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή», εκδόσεις Στοχαστής
Το Σάββατο στις 9 Νοεμβρίου και ώρα 19.30 μ. μ. πραγματοποιήθηκε στην Πνευματική Στέγη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Μακρυγιάννης» η παρουσίαση του μυθιστορήματος του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη «Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή», εκδόσεις Στοχαστής. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία του Συλλόγου «Μακρυγιάννης» και της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Την εκδήλωση την χαιρέτησε η Πρόεδρος του «Μακρυγιάννη» Κ. Μιμίκα Αλεξίου. Ακολούθησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας κ. Θάνος Πάνος, ο οποίος τόνισε ότι για την μαθηματική επιστήμη είναι ιδιαίτερη σημαντική η προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Στην συνέχεια ακολούθησε η παρουσίαση του μυθιστορήματος από τον διδάκτορα Λαογραφίας κ. Δημήτρη Ράπτη. Ο κ. Δ. Ράπτης τόνισε ότι « Η απόπειρα μετάπλασης με λογοτεχνικό τρόπο γεγονότων και αληθειών της καθημερινότητας ή προσώπων και προσωπικοτήτων είναι ένα εγχείρημα αρκετά δύσκολο, αλλά σπουδαίο και πολύ ωφέλιμο. Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση, στο βιβλίο του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη, για το οποίο έχω τη χαρά να μοιραστώ απόψε μαζί σας, χαρακτηρίζεται για την έμπνευση, την ποιητικότητα των εικόνων, τη γλώσσα, το βάθος της σκέψης, το λιτό και δίχως υπερβολές λόγο και συνάμα το στόχο του συγγραφέα, που είναι, μην το ξεχνάμε, αυτό, η σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Καραθεοδωρή με έναν εύπεπτο λόγο αρκούντως εύληπτο, σχεδόν, από κάθε ηλικία. Και επειδή ο συγγραφέας είναι και εκπαιδευτικός, και μάλιστα από θέση αυξημένης ευθύνης, ανιχνεύουμε υποκρυπτόμενο και έναν παιδαγωγικό και διδακτικό στόχο: μεγάλα γεγονότα και προσωπικότητες μπορούν να γίνουν κτήμα σε κάθε ηλικία με τις μορφές της τέχνης από τη μια και από την άλλη μπορούμε με την ίδια ευκολία που λέμε το όνομα του Αϊνστάιν, ως συνώνυμο της ευφυΐας, να προφέρουμε και το όνομα του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Και αυτή η ευκολία της προφοράς του ονόματος όχι μόνο συνεπικουρείται, αλλά και επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον Αϊνστάιν, ο οποίος που σε μια συνέντευξή του, η τελευταία, το 1955 είπε μεταξύ άλλων:
«Κύριοι, λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση. ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα, κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου, ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε τον δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη, σκέψη και έρευνα. Και για να μην σας κουράσω, σας το λέω έτσι απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, στον οποίο, εγώ προσωπικά, αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η φυσική, η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα».
Αυτόν τον άνθρωπο, λοιπόν, στην τελευταία του λογοτεχνική παραγωγή παρουσιάζει ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης. Πρόκειται για μια μυθιστορηματική βιογραφία με κεντρικό πρόσωπο τον σπουδαίο αυτόν επιστήμονα της μαθηματικής σκέψης και της θεωρητικής φυσικής, ο οποίος έζησε, σχεδόν, τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στη Γερμανία, όπου και διακρίθηκε επιστημονικά ως καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια. Πρόκειται για μια αφήγηση σπονδυλωτών εικόνων και πραγματικών ή φανταστικών γεγονότων από τη ζωή του καθηγητή και το περιβάλλον του η οποία και εξυπηρετεί αβίαστα την ανάδειξη της προσωπικότητάς του. Ο συγγραφέας ξεκινά με έναν Έλληνα φοιτητή, το Μιχάλη, να κάνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές πάνω στη Φυσική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ο οποίος στη συνέχεια συνάπτει μια σχέση με τη νεαρή Μαρκέλλα, φοιτήτρια και αυτή της Μαθηματικής Λογοτεχνίας. Κοινή συνισταμένη για τους δυο νέους είναι το πάθος για την επιστήμη των Μαθηματικών, το οποίο ενισχύεται καταλυτικά από το γεγονός ότι πίσω από τα πράγματα βρίσκεται η προσωπικότητα του Καραθεοδωρή, -έζησε, ως γνωστόν, και δίδαξε και αυτός στο Μόναχο- και η ζωή του στέκεται πηγή έμπνευσης, ώστε να αρχίσουν οι δυο νέοι να αφηγούνται τη ζωή και τη δράση του καθηγητή και να δώσουν έτσι και την ευκαιρία στο συγγραφέα της τελευταίας εξίσωσης να κάνει ο ίδιος το αφηγηματικό του παιγνίδι με διάφορες εναλλαγές στο χρόνο παρελθόν –παρόν και στον τόπο και να μας παρουσιάσει σκηνές από τη ζωή και το έργο του καθηγητή με λογοτεχνικό τρόπο. Δεν έχουν προσδιοριστεί οι πνευματικές διαστάσεις του σπουδαίου αυτού καθηγητή με την παγκόσμια εμβέλεια στη μαθηματική επιστήμη ούτε αρκεί μια σύντομη παρουσίαση, για να γίνει γνωστό το έργο του. Πολύ δε περισσότερο από μένα που δεν είμαι και ειδικός. Μπορώ, όμως, να επαινέσω την πρωτοβουλία του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη να μεταπλάσει λογοτεχνικά τη ζωή αυτού του ανθρώπου και να μας οικειώσει μαζί της, μάλιστα σε καιρούς δύσκολους, σκληρούς, χωρίς πυξίδα και στόχους. Μετριούνται στα δάχτυλα των χεριών τα πρότυπα και τα παραδείγματα και αρχίζουμε να αμφιβάλλουμε και για τον εαυτό μας, γιατί και οι χώροι, όπου κατεξοχήν σμιλεύεται ή πρέπει να σμιλεύεται ο χαρακτήρας και πρέπει να καλλιεργείται το ήθος, η δημοκρατία και η αξιοκρατία παραπαίουν χωρίς προοπτική σωτηρίας». Στη συνέχεια ο συγγραφέας μίλησε για το πώς ξεκίνησε το ταξίδι της συγγραφής . Ξεδίπλωσε τον τρόπο γραφής του και μίλησε για τις δυσκολίες που συνάντησε. Στο τέλος όμως κατάφερε να φέρει εις πέρας το έργο του. Όταν το βιβλίο εκδόθηκε δεν πίστευε και ο ίδιος την απήχηση που είχε. Άρχισαν να τον καλούν σε πόλεις και ξεκίνησε τη γνωριμία με τους αναγνώστες. Η Άρτα είναι ο σημαντικότερος σταθμός του. Για αυτό και ευχαρίστησε το κοινό που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα του «Μακρυγιάννη». Η παρουσίαση του μυθιστορήματος στην Άρτα ήταν και μια γνωριμία με την προσωπικότητα του Καραθεοδωρή που εξακολουθεί ακόμη να γοητεύει τους Έλληνες για την σπουδαιότητα του έργου του. Η προσέλευση του κόσμου και η εξαιρετική διοργάνωση έκαναν την εκδήλωση να θεωρηθεί ιδιαίτερα επιτυχημένη.
