Αθαμανικό Κέντρο Τέχνης

Γράφει ο Χρήστος Α.Τούμπουρος

Υπάρχει, υφίσταται ένας τόπος, ζει και έχει συνέχεια εφόσον «ζώνεται» με τη δημιουργία και παράγει πολιτισμό. Οι πέτρες παραμένουν, τα έλατα στα Τζουμέρκα αφθονούν, τα νερά πάντα κελαρύζουν, δροσίζουν ψυχές και ξεδιψούν το Τζουμερκιώτικο κουράγιο. Άνθρωποι ήρθαν, θα έρθουν, πέρασαν και θα περάσουν… Τι μένει; Αυτό είναι το μέγα ερώτημα! Τα ανθρώπινα δημιουργήματα που συνθέτουν τον όποιο πολιτισμό.
Οι πρόγονοι μας κληροδότησαν μια παράδοση ατόφια που αφορά όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Της Τζουμερκιώτικης ζωής. Κι αυτή τη δεχτήκαμε, τη βιώσαμε για να τη μεταλαμπαδεύσουμε -όποτε γίνει αυτό- στις επόμενες γενιές. Και αυτή την παράδοση, αυτόν τον πολιτισμό οφείλουμε να αναπτύξουμε και να πλουτίσουμε. Γιατί είναι αλήθεια πως παράδοση μπορεί να είναι τα πανηγύρια και η κλαρινόπληκτη ιτιά που λουλουδίζεται από τη λάμψη του ¨Ήλιου («Ήλιε που λάμπεις στα βουνά»), αλλά θέλει και τη δική μας δημιουργία και το δικό μας έστω λιθαράκι… Έστω μια μικρή συμβολή. Δεν χρειάζεται κοτρώνα.

Το θέμα είναι ποιος μπορεί και ποιος θέλει. Το δάκτυλο δείχνει τον Τζουμερκιώτη Βασίλη Σταύρου που με περισσή θέληση και συνεχόμενη προσπάθεια επιχειρεί, προάγει και οπωσδήποτε παράγει πολιτισμό. Πρόκειται ασφαλώς για το Αθαμανικό Κέντρο Τέχνης και τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει για την ανέγερση της Πινακοθήκης στο Κάτω Αθαμάνιο. Χωρίς καμιά υπερβολή ορίζεται ως παντζουμερκιώτικο έργο, αληθινό πίδακα πολιτισμού, δημιουργίας και προσφοράς. Στα πλαίσια του προγραμματισμού για την υποστήριξη της ανέγερσης της Πινακοθήκης στο Κάτω Αθαμάνιο, διοργανώνει έκθεση έργων τέχνης την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου στις 7,30 μ.μ. στη Δημοτική Πινακοθήκη Άρτας “Γιάννης Μόραλης”. Η κεντρική εισήγηση και παρουσίαση της έκθεσης θα γίνει από τη φιλόλογο Κατερίνα Σχισμένου.
Το έργο αυτό είναι ανάγκη να το κάνουν -πρωτίστως οι Τζουμερκιώτες- δική τους υπόθεση γιατί είναι γνωστό πως η τέχνη δεν εκφράζει απλά το αισθητικά καλό και δεν προκαλεί μόνο αισθητική απόλαυση, αλλά σημαντική είναι και η κοινωνική συνδρομή της τέχνης. Συνδράμει κοινωνικά, καθοδηγεί, διαφωτίζει και διδάσκει. Αυτή τη διδαχή την έχουμε ανάγκη εκεί στο Τζουμέρκο…