Αγροδιατροφή – Σύγχρονη Ελληνική Γεωργία

Έχοντας διαβάσει αρκετά άρθρα επί σειρά ετών και έχοντας παρακολουθήσει επίσης αρκετάσεμινάρια, συνέδρια και εκθέσεις όπως επίσης κάνοντας ανασκόπηση σε μεγάλο όγκο, καταλήγωστο συμπέρασμα ότι ο πρωτογενής τομέας δεν αποτελεί μόνο τον κορμό της ελληνικής οικονομίαςαλλά αποκτά ξεχωριστή αξία ως αλυσίδα της αξίας των τροφίμων η οποία ξεκινά από το χωράφι καικαταλήγει στο τραπέζι του τελικού καταναλωτή. Είναι άλλωστε τεκμηριωμένη επιστημονικά ηδιατροφική αξία και ωφελιμότητα της μεσογειακής διατροφής και συνιστά πλέον μια ισχυρή διεθνήτάση. Υπό τις εξελίξεις αυτές το σύμπλεγμα της αγροδιατροφής έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία τόσο για τηνοικονομία όσο και για την Κοινωνία. Η ιδιαίτερη θέση της χώρας στον παγκόσμιο χάρτη , οικλιματολογικές και περιβαλλοντολογικές συνθήκες , όπως επίσης η ιστορία της, δημιουργούνπλεονεκτήματα που υπό τις κατάλληλες, αλλά όχι εύκολες προϋποθέσεις , μπορούν να αναδείξουντην πρωτογενή παραγωγή και τα τρόφιμα σε «γίγαντα» της Ελληνικής οικονομίας.
Φυσικά αυτές οι προκλήσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτούν συστράτευση και συνεργασίαφορέων, οι οποίοι -έτη πίσω- δεν έχουν αποδείξει ότι μπορούν να συνεργαστούν και ναλειτουργήσουν αποτελεσματικά. Φρονούμε ότι η συνεργασία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξηςμε το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν θα μείνει μόνο στις διατυπώσεις αλλά και σε αγαστή συνεργασίαυλοποίησης σε ένα επιχειρησιακό σχέδιο εφαρμογής όπου θα υπάρχει συνεχής παρακολούθησηαπό κοινού όσον αφορά την πορεία της εφαρμογής των σχεδίων, αλλά και την διόρθωση τους,καθώς και την διαβούλευση με τον παραγωγικό ιστό της χώρας όπου θα τοποθετηθούν παρουσιάζοντας τις προθέσεις και τις στρατηγικές απέναντι στους σχεδιασμούς και στα μοντέλα ανάπτυξης της χώρας.
Καταλυτικό όπως έχει τονισθεί από την υπογράφουσα και άλλοτε, παίζει η επιστημονική κατάρτιση των ενδιαφερομένων. Σήμερα καταγράφονται πλήθος πανεπιστημιακών σχολών, τεχνολογικών ιδρυμάτων, ερευνητικών κέντρων κλπ που ειδικεύονται στο αντικείμενο της αγροδιατροφικής αλυσίδας. Το εν λόγω γεγονός, θα μπορούσε να γίνει κίνητρο για την παρακολούθηση αυτών μέσω επιδοτούμενων προγραμμάτων εξ αποστάσεως. Φυσικά – και μετα λύπης μας διαπιστώνουμε ότι -παραμένει μείζον πρόβλημα το ανθρώπινο δυναμικό και οι περαιτέρω εξειδικεύσεις του στην αγορά εργασίας, σε συνδυασμό με την αναμονή για τη λήψη καίριων αποφάσεων στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας για το 2023 ( Βρυξέλες στις 30 Ιανουαρίου), κάτι που περιμένουμε μέσα στο πλαίσιο της θεματολογίας και των αντιστοίχων προβλημάτων που έχουν προκύψει μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος έχει δημιουργήσει και διαμορφώσει ολοένα και αυξανόμενες πιέσεις στον πρωτογενή τομέα αλλά και σε όλη την κατάσταση της αγοράς ειδικά μετά τις εκπεφρασμένες ανησυχίες για το μέλλον του αγροδιατροφικού κλάδου.
Τέλος, για να σταθεί και να «απογειωθεί» μία δυνατή Πρωτογενής παραγωγή πρέπει να λυθεί το ρυθμιστικό πλαίσιο στη βιομηχανία τροφίμων που δημιουργεί σημαντικά εμπόδια εισόδου στις νέες επιχειρήσεις σε σχέση με άλλους τομείς, συνεπικούμενο από έναν άλλο εξίσου σημαντικό παράγοντα, τη διεθνής αναγνώριση (brandname) περισσότερων ελληνικών προϊόντων.
Επιπρόσθετα, το δυσκίνητο πλαίσιο ελέγχου στον κλάδο εποπτείας τροφίμων, όντας πολύπλοκο,δημιουργεί στις επιχειρήσεις μεγάλο διοικητικό βάρος, παρεμποδίζοντας την ανταγωνιστική και αποτελεσματική λειτουργία αυτών.

Βιργινία Σίμου

Ελεύθερος Επαγγελματίας